سالیانه تعداد زیادی کودک زیر 5سال در اثر حادثه و بیماری جان خود را از دست می دهند بیش از 99% این مرگها در کشورهای در حال توسعه اتفاق می افتد ، میانگین مرگ زیر 5 سال در کشورهای در حال توسعه 89 و در کشورهای توسعه یافته 7 در هزار تولد زنده و یکی از شاخص های توسعه محسوب می شود است.

علت انتخاب این شاخص بعنوان نمایه توسعه ، تاثیر عوامل مختلف اجتماعی و اقتصادی در کاهش یا افزایش آن است، کاهش آن از تعهدات مهم کشورهاست . بی تردید این شاخص تابعی از وضعیت سواد ، شبکه راههای روستائی، دسترسی به فوریتهای پزشکی ، هزینه خدمات درمانی، وجود شبکه های ارتباطی مخابراتی، درآمد خانوار و ... است. در واقع کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی بخشی از عوامل مؤثر در کاهش مرگ و میر کودکان را به خود اختصاص می دهد.

مرگ کودکان از مجموعه عوامل وابسته به هم تشکیل شده است که مداخله در هر مرحله می تواند از بروز مرگهای بعدی جلوگیری کند. با مطالعه تاریخچه هر مورد مرگ کودک از زمان دریافت مراقبتهای کودکی و سپس محل ، زمان و شرایط بیماری ، میتوان مراقبتهای کودکی،خدمات اورژانس و خدمات بیمارستانی را از نظر کیفیت، کمیت و سهولت دسترسی بررسی کرد.

با انجام نظام مراقبت مرگ کودکان 59-1ماهه می توان عوامل مؤثر در مرگ و میر کودکان را شناخت و مداخله مناسب را طراحی کرد تا با توجه به علت فوت راهکارهای مناسب برای پیشگیری از بروز موارد مشابه در سطوح مختلف بیمارستانی ، شهرستانی و دانشگاهی انجام داد.

در سال 1386 کارگاه نظام مراقبت مرگ کودکان 59-1ماهه اولین بار توسط معاونت بهداشتی جهت بررسی مرگهای بیمارستانی و خارج بیمارستانی برگزار گردید . این نظام با هدف کاهش میزان مرگ و میر از طریق کشف سیری که هر کودک تا زمان مرگ طی کرده و شناسائی عوامل قابل اجتناب در هر مرگ و طراحی مداخله به منظور حل مشکلات و جلوگیری از وقوع مرگهای مشابه به اجرا در آمده است.