كودكان ، نوجوانان و جوانان سرمايه هاي اصلي هر كشور براي دست يابي به توسعه ملي اجتماعي سياسي، فرهنگي و محور اصلي برنامه هاي بهداشتي و درماني و آموزشي بشمار مي‌آيند چرا كه آينده هر كشوري در دست كودكان، نوجوانان وجوانان كنوني خواهد بود، لذا سلامتي جسمي، رواني واجتماعي آنها با يافتن اختلالات جسمي، رواني اهنجاريهاي‌اجتماعي و همچنين پيش گيري، درمان بموقع، متضمن سلامت و سعادت جامعه آينده بوده و از اهميت ويژه‌اي برخورداراست.
كشور ما ايران نيز با عنايت به اينكه يكي از جوانترين جمعيت هاي جهان را دارا مي‌باشد، بطوريكه بيش از يك سوم جمعيت آن را گروههاي سني 24 ـ 6 سال تشكيل مي‌دهد و اكثر قريب به اتفاق آنها نيز در حال تحصيل و در معرض‌مخاطرات جسمي، رفتاري و اجتماعي ويژه اين سنين بوده و ارائه خدمات بهداشتي، ارتقاء آگاهي و دانش بهداشتي و تقويت رفتارهاي مثبت بهداشتي از بروز بيشتر اين مخاطرات جلوگيري مي‌نمايد.
بنابراين، آموزش و ارتقاء سلامتي آنها از مهمترين چالشهاي برنامه هاي توسعه‌كشور است .
همچنين تامين، حفظ و ارتقاء تندرستي آنها براي سلامت خانواده و جامعه در حال و آينده اصلي مهم، اساسي و ضروري است و از طرفي ديگر، هم بستر مدرسه كه دانش آموزان ساعات زيادي از عمر خود را در آن محيط مي‌گذرانند بهترين و مناسبترين موقعيت بــراي‌ايجاد دانش، آگاهي و بهبود نگرش و عملكرد بهداشتي آنان بحساب مي‌آيد كه بايستي دركنار توجه به ساير كودكان و نوجوانان غير شاغل به تحصيل مد نظر قرار گرفته و در تدوين برنامه‌هاي توسعه بهداشتي ودرماني مورد عنايت وتوجه ويژه‌اي قرار گيرد وبه همين جهت ودر كنار تمام فعاليتها، فعال نمودن خود دانش آموزان، والدين ،مربيان و معلمين آنها در جهت سلامتي خود و جامعه درحال و آينده يكي ازضروري‌ترين مسائلي است كه بايد در برنامه هاي جاري نظام ارائه خدمات بهداشتي و درماني بخش بهداشت ، آموزش و پرورش و ساير ارگانهاي ذيربط مورد عنايت و پيگيري قرار گيرد.
تعريف بهداشت مدارس :
بهداشت مدارس مجموعه فعاليتهاي را شامل مي‌شود كه بصورت مستمر و پيوسته در سنين مدرسه ( 18ـ6 سال) در راستاي تامين، حفظ و ارتقاء سطح سلامت دانش آموزان و اولياء آنها انجام مي گيرد و از طريق آن وضعيت سلامت جسمي ، فكري ، رواني ، عاطفي و اجتماعي دانش آموزان ، اولياء آنها و فضاي فيزيكي ورواني مدرسه نيز ، بررسي، كنترل و اصلاح مي‌شود.